نودمین سال موسسه..احتمالا علت همین بوده...مشهور هم همین است....یک دوست قدیمی هم مزید علت شد تا پای چند هنرمند طراز اول در حوزه هنر به موسسه باز شود. اساتید گرامی برادران یوسف زاده و
تاریخ زنده موسسه جناب آقای رشید کمالی روستا در باره دیوارهای موسسه می گوید در جلوی موسسه یک دیوار گلی بزرگ با ارتفاع بیش از دو متر وجود داشت. در سمت غرب و شرق با سیم خاردار محصور بود. در شمال موسسه نیز نهر آبی وجود داشت که زمینهای حصارک را آبیاری می کرد. بعدها موسسه زمینهای شمالی را خرید یا هدیه گرفت و به خود منضم کرد. در زمان مرحوم مهندس بقایی موسسه رازی بخش سازمانی را با دیوارهایی سیمانی و کلفت از بخش اداری جدا کرد تا کنترل بهتری بر رفت و آمد پرسنل صورت پذیرد. این دیوارهای سفید سالها بدون رنگ و لعاب باقی ماند و کسی به فکر طراحی روی آن نیفتاد تا ماجرای نودمین سال موسسه پیش امد